Uit de gesprekken blijkt dat zowel zorgprofessionals als taalaanbieders een duidelijk verband zien tussen lage taalvaardigheden en gezondheidsvaardigheden, waarbij beide partijen het belang van het verbeteren van basisvaardigheden erkennen.
Zorgverleners benoemen voordelen zoals een preventieve aanpak voor een gezondere leefstijl en een beter begrip van gezondheidsinformatie en behandelingen. Taalaanbieders zien het verbeteren van taalvaardigheid als een middel om meer te participeren in de maatschappij, waarbij ze constateren dat taalleerders meer zelfvertrouwen krijgen en een verbeterde mentale gesteldheid ervaren. Naast deze voordelen noemen ze ook een toegenomen zelfregie en efficiëntere communicatie tussen patiënten en artsen.
Hoewel zorgverleners incidenteel doorverwijzen naar taalprogramma’s, ligt de nadruk voornamelijk op het vereenvoudigen van communicatie vanuit de zorgverleners zelf.