Texel
de plek waar ik ben
klinkt stil net alsof ik alleen ben
voelt als de wind
rust
ruikt als de zee
zand
de duinen
Ik denk aan spelen
met het zand
graven
samen met mijn broer
zand in mijn ogen
door de wind
De plek waar ik ben
Texel
is wie ik ben
Het begon voor de negen finalisten van de Flevolandse praktijkscholen allemaal tijdens twee gastlessen van een spoken word artiest. De klas van Mika, basis B, krijgt les van podiumkunstenaar Sjaan Flikweert. De groep kijkt haar afwachtend aan. ‘Ik ben mij ervan bewust dat ik mijn plek in een groep eerst moet verwerven. Daarom vraag ik hen, voordat ik ze aan het schrijven zet, wat hun eerste indruk over mij is. Ze mogen alles zeggen en zo neem ik mijn plek in de groep in. Pas daarna wil ik hen leren kennen. Niet in een traditioneel namenrondje, dat vind ik vervelend, dan raak ik mij ervan bewust hoe ik zelf praat. Ik doe dat liever op een creatieve manier door hen metaforen over zichzelf te laten bedenken, want die nemen de spanning weg. Hierdoor kunnen zij meteen iets van zichzelf laten zien en als je op dat punt komt, dan ga je wat intiemer met elkaar in gesprek. In het praktijkonderwijs is dat niet anders dan in het reguliere.’